Met Marianne Vos heeft Nederland een geweldig ijzer in het vuur voor zowat alle fietsdisciplines. Maar het Nederlandse vrouwenwielrennen heeft nog zoveel meer te bieden dan alleen ‘Vosje’. Annemiek van Vleuten, in 2011 winnares van de Ronde van Vlaanderen, Ellen van Dijk en Kirsten Wild behoren ook tot de absolute wereldtop.
Terwijl onze mannelijke wielrenners overal achter het net vissen, rijgen de vrouwen de overwinningen aan elkaar. Afgelopen weekend was de Ronde van Vlaanderen een Hollandse aangelegenheid. Achter winnares –natuurlijk- Marianne Vos, kwam Ellen van Dijk als tweede over de finish. Ook plek vijf (Annemiek van Vleuten), zes (Adrie Visser), zeven (Anna van der Breggen), acht (Loes Gunnewijk) en tien (Kirsten Wild) werden door Nederlandse dames bezet.
Al heel het seizoen vallen de prestaties van de Nederlandse wielrensters op. In de eerste belangrijke koers, The Ladies Tour of Qatar’ liet Kirsten Wild geen spaan heel van de concurrentie. Met drie dagzeges en de overwinning in het eindklassement keerde de Zwolse huiswaarts. Ellen van Dijk is ook terug te vinden in de hogere regionen van veel uitslagen. In de drie wereldbekerwedstrijden die dit seizoen werden verreden, nam zij plaats op het podium.
En dan hebben we veelvraat Marianne Vos. Met de winst in de Ronde van Vlaanderen, heeft ze nu écht alles gewonnen. Naast een aantal overwinningen op de weg, werd ze dit jaar ook voor de zesde keer wereldkampioene veldrijden. Maar met dit succes houdt het nog niet op. Ze blijkt ook op de mountainbike al bij de wereldtop te horen. Op Cyprus won ze twee etappes en het eindklassement van de hoog aangeschreven ‘Afxentia Sunshine Cup’.
Nederland is al jaren een grootmacht bij het vrouwenwielrennen. In 1988 was het Koreaanse Seoul het decor van de gouden Olympische race van Monique Knol. In 1992 reed ze in Barcelona naar Olympisch brons.
Daarna kwam het tijdperk ‘Leontien van Moorsel’. Op de spelen van 2000 in Sydney sloeg ze met drie gouden plakken keihard toe. Ze was de beste op de wegrit, de tijdrit en de individuele achtervolging op de baan. Vier jaar later was ze weer de grote favoriete op de wegrit, maar ze kwam ten val. Maar met goud op de tijdrit en brons op de 3 km achtervolging zette Van Moorsel opnieuw een topprestatie neer.
Terwijl de Nederlandse vrouwen grossieren in overwinningen en ereplaatsen is er weinig aandacht van de Nederlandse media. De Ronde van Vlaanderen voor mannen werd afgelopen zondag bijna in zijn geheel uitgezonden door de NOS. Ver achter winnaar Fabian Cancellara was de tiende plaats van Sebastian Langeveld een spaarzaam lichtpuntje voor het Nederlandse wielrennen. Marianne Vos, die op magistrale wijze de vrouweneditie op haar naam schreef, moest genoegen nemen met een samenvatting van maximaal vijf minuten.
Ligt het aan de interesse van het Nederlandse publiek? Vindt de NOS het vrouwenwielrennen niet belangrijk genoeg? Eén ding moet in ieder geval duidelijk zijn, de Nederlandse vrouwen overheersen al decennia de wielersport en verdienen eigenlijk wel een klein beetje meer aandacht.
